memories............

انهارده قررت اكتب عن ذكرياتى الحلوه...كل واحد فينا عنده صندوق صغير جوه قلبه..مليان صور وحاجات كتير..لما بتضيق بيه ويفتح الصندوق دا بيحسه ان عمره معداش هدر وان فيه امل فبكره ماهوا كان زمان اضايق وفرح تانى ... ولما ضاقت عليه اوى ربنا فرجها عليه.. وزي ماقال فاروق جويده اغنى الناس اللى عندهم زكريات حلوه ..وانا غنيه اوى اوى..وعارفه كمان ان لسه مدام فيه ايام فعمرى يبقا لسه هتيجي حاجات حلوه فحياتي هحطها فالصندوق دا ومدام 

بتضيق عليا اوى يبقا هتنور واوى وربنا هيشرق حياتي تانى....

فاكره لما بابا خدنى من ايديا عشان اخد جايزه من المحافظ وانا فخمسه ابتدائى وروحنا قصر الثقافه وفاكره فرحته وانه كان فخور بيا وماما لما نزلت تجيبلي البلوزه اللى هلبسها كانت شيفون فسدقى ..اللون دا هيا بتحبه وكانت جميله اوى ...

وكنت مبسوطه اوى وانا ماشيه مع بابا ولاعمرى كنت اتخيل ان ممكن اخد جايزه بس من عشقي للنيل كتبت عنه وعن وفاء 

النيل ..النيل دا اسطوره مش مجرد شويه ميه بيجروا حكايات وبوح من غير حروف شايف حاجات كتير من عصور قديمه 

هوا بس اللى يعرفها...

فاكره فرحه ماما يوم نتيجه الثانويه بتاعتى ودموع الفرحه اللى منوره عيونها الحلوه...عيونها كانت مليانه حب وشقاوه كأنها بيبي ..وشها كان بريئ اوى..فاكره لما كنت ارجع من كل امتحان مضايقه واقولها تجاره اسيوط تقولى لا وهتبقى مهندسه 

زي الاغنيه اللى كانت بتغنيهالى وانا صغيره ..كانت بتطمني دايما..وفاكره لما روحت معاها لاول مره الكليه واتمشيت 

معاها ..فاكره طبطبه ايديها عليا وحنيتها ورقيتها ليا لما اكون مضايقه اللى بنسا بيها مشاكلى واكب الملح :D..

فاكره ايام الثوره ولقيت الطيارات الحربيه طلعت فوق التحرير وقعدت اعيط وسمعت اخبار ان كمان اسرائيل مش عارفه عامله ايه وعيطت وماما طمنتنى وقالتلى انهارده هتتحل واتحلت...كان عندها حسن ظن كبيير..

فاكره لما كانت تطق فدماغ بابا ياخدني ونسافر الصبح وننزل البحر ونرجع...فاكره الطفل اللى جواه ..فاكره حبي ليه 

وغيرتي عليه حتى من ماما :d

فاكره خالد اخويا وهوا بيعلمني اكل ...فاكره محمود شقاوتنا سوا ومغامراتنا الكتير والمصايب الاكتر...فاكره هبه وزكرياتنا فثانوي ولما كانت تطق فدماغنا فكره ونعملها ...
فاكره ضحكتنى وبرائتى وانا صغيره وجاكيت الحضانه بتاعى كان لونه كحلى وجيبه نونو سودا منقطه ابيض وليها فتحه وفيونكه من ورا كنت بحبها اوى
فاكره عروستى
فاكره فرحه ماما بيا لما بدات اكبر واكون اد المسئوليه ... فاكره صحابى وضحكاتنا سوا
فاكره لما قعدنا قريب نسمع اغدا القاك ومكنتش فهماها وفهمتنى معناها...وقالتلى اسمع الاطلال وهتعجبني بس استنيت عشانتبقا تفهمهالى..وهسمعها وهفهمها ماانا بنتها واكيد هحس بيها مدام حست بيها..فاكره ورقه قديمه مقطعه كانت ماما محتفظه

بيها فيها شعر لفاروق جويده بتاع سئمت الحقيقه وكنت بلعب بيه وانا نونو ولما كبرت فهمتنى وعلمتني احس... فاكره لما 

سالتها قبل ماتمشى هوا انا مش عارفه الومك ولاافرح انك خلتيني احس قالتلى لا لوميني لان مش دا زمن الاحساس ..بس 

لا ياماما انا هبقا زي ماربتيني ودا الصح وانا هفضل دايما كدا بحبك جدا وفدمي ومغبتيش عنى فكل حاجه بعملها انتى 

روحك فيها اصلا انا حته منك ياحبيبتي

فاكره لما كان عاجبنى تابلوه وانا فثانوي وكنت كل يوم اروح اتفرج عليه ...عباره عن بنت بتبكي وشايله طفل باصص لبعيد وبيضحك وبيشاورلها تبص..كنت بشوف فيها الامل...ومره ماشيه مع ماما وريتهولها قالتلى دى الامومه وشجعتني اخش اسال بكام وانا كنت خايفه..وسالت ومطلعش غالى وجيبته عندي ..كل مااشوفه افتكر ماما لما كانت بتقولى ان دى صورتى انا وهيا فاكره زمان كان نفسى اجيب صندوق صدف وحد كدا يعني يكتبلى جوابات ويبقا فيه زكريات اجمعها فيه ..بس اكتشفت ان الصندوق دا جوايا ومليان انا اللى مكنتش عارفه :D اللى قولته دا مجرد جزء صغير فبحور ذكرياتى  ياااااااااااااااااااااه انا غنيه اوى ولسه جوه صور كتير دا مجرد جزء صغير اوى ولسه كمان هملاه بأكتر من كدا :D:D:D